کد مطلب:25485 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چگونه با يك صيغه افراد با هم محرم و با صيغه ديگر نامحرم ميشوند؟ اگر صيغه اجرا نشود و به فارسي رضايت را اعلام كنيم، محرم ميشويم؟ در اديان ديگر چطور؟

آن چه از نظر اسلام سبب محرم شدن زن و مرد ميشود، اجراي عقد ازدواج است و فقط رضايت قلبي كافي نيست اگر چه علاوه بر اجراي صيغه عقد، رضايت قلبي بايد باشد و بدون رضايت، عقد باطل است.

بايد در صورت امكان صيغه به زبان عربي اجرا شود. اگر مرد و زن نتوانند صيغه را به عربي صحيح بخوانند، به هر لفظي (مثلاً فارسي) كه صيغه را بخوانند صحيح است اما بايد لفظي بگويند كه معني زوَّجْتُ و قبلتُ را بفهماند.(1)

اما دليل لزوم اجراي عقد و عدم كفايت رضايت آن است كه اوّلاً با اجراي عقد، ازدواج با زنا متمايز ميشود. در زنا معمولاً رضايت قلبي بين طرفين وجوددارد. ثانياً چون ازدواج يك پيمان مهم اجتماعي محسوب ميشود (كه با تحقق آن آثار و نتايج و تعهداتي بر آن مترتب است مانند ارث، نفقه و فرزند) بديهي است كه با به كار بردن لفظ و اجراي عقد در مراسم رسمي، ابهام باقي نميماند و به راحتي كسي نميتواند ازدواج را منكر شود. از نظر رواني نيز اجراي عقد، اطمينان قلبي زوجين را بيشتر و نسبت به انجام تعهدات راسختر ميسازد. چون طبق موازين ديني عمل نمودهاند، به ازدواج نوعي تقدس بخشيده ميشود و در انسان، التزام به دستورهاي ديني را تقويت ميكند.

علاوه بر امور ياد شده، در مسائل فرعي اسلام، مسلمان بايد متعبد باشد و به سليقه و ذوق شخصي اكتفا نكند، هر چند، بعضي افراد رضايت قلبي در ازدواج را مطابق با ذوق خود بدانند، ولي در اين امور، براي مسلمان؛ دستور و خواست شرع مهمتر است و جاي تعجب نيست كه لفظي تأثير دهد و يا فاقد تأثير نمايد.

ذبح حيوان بدون گفتن بسماللَّه يا اللَّهاكبر صحيح نيست.

حتي اگر با توجه به مسئله عمداً نام خدا برده نشود، حيوان پاك نميشود و گوشت آن حرام است.(2) اما با ياد خدا حيوان پاك و حلال ميشود.

اديان ديگر: در دين يهود ازدواج عقدي است كه در آن نوعي امر معنوي و الهي نهفته است. ازدواج عقدي است ميان دو نفر كه بر اساس آن بركت خدا را طلب ميكنند. اين قرارداد به صورت كتبي است كه شوهر به همسرش ميدهد و كتوبه نام دارد.(3)

آنان مراسم ازدواج را زير سايبان و در حضور صدها نفر برگزار ميكنند و جشن ميگيرند.(4) امروزه اقليتهاي مذهبي، يهوديان و مسيحيان در ايران، همانند مسلمانان براي رسميّت بخشيدن به ازدواجشان در اماكن مذهبي خويش، عقد ازدواج را توسط عالم ديني خويش جاري ميكنند و او خطبه عقد را ميخواند، اگر چه شايد بسياري از پيروان آنها اين مسئله را رعايت نكنند.

پي نوشتها:

1. توضيح المسائل مراجع، ج 2، ص 383.

2. همان، ص 504.

3. ورنرمنسكي، اخلاق در شش دين جهان، ص 276.

4. همان، ص 227.